در ابتدا لازم به ذکر است که دوربین های شکاری یا دوچشمی به غیر از پیدا کردن شکار، کاربردهای دیگری در زمینه های مختلف مثل ستاره شناسی، پرنده شناسی (bird watching)، کوهنوردی و تفریح نیز دارند.
هرچه جنس لنزها و منشورهای بکار فته در دوربین مرغوب تر و نحوه سوار کردن و استقرار آن ها دقیق تر باشد، دوربین از کیفیت و دقت و مرغوبیت بالاتری برخوردار خواهد بود. دوربین ها به طور کلی یا راست بین هستند و یا کج بین. دوربین های راست بین به شکل دو لوله مستقیم هستند و در آنها منشور موسوم به roof به کار رفته است. دوربین های کج بین حالت پله دار و شکسته داشته و منشور به کار رفته در آنها معروف به porro می باشد. لازم به ذکر است که دوربین های راست بین در هوای گرم و آفتابی و در مناطق کویری و بیابانی، امواج هوای گرم متصاعد شده از سطح زمین را خیلی بیشتر از دوربین های کج بین نشان می دهند و در واقع برای استفاده در این نوع مکان ها زیاد مناسب نیستند. دوربین های کج بین به علت تعداد بیشتر منشور هایی که در آنها به کار رفته و نوع شکست نور در این مکان ها (کویر، بیابان و نور زیاد آفتاب) وضوح و کاربرد بیشتری دارند، در عوض دوربین های راست بین در فضاهای جنگلی و هوای ابری و نور کم، دارای وضوح و کارآیی بالاتری هستند.
معمولا لنز های دوربین با مواد ضد انعکاس (anti reflex) پوشش داده می شوند. برای محافظت و پاک کردن این پوشش ها از گرد و غبار و چربی ها بهتر است از محلول های مخصوص و دستمال های نرم که مخصوص پاک کردن لنزهای دوربین بوده و بیشتر از جنس جیر می باشند استفاده شود. در اینجا ذکر این نکته قابل تامل هست که به قول معروف چنانچه بعد از خوردن پیاز برای پاک کردن لنزها با حرارت دهان به آنها دمیده شود بر روی این پوشش ها اثر تخریب کننده و کدر کننده خواهد گذاشت.
اعداد نوشته شده بر روی دوربین های دوچشمی نمایانگر درجه درشت نمایی و نیز درجه روشنایی دوربین می باشند، مثلا در دوربین 8x30 عدد 8 نشان دهنده قدرت بزرگ نمایی و عدد 30 نشان دهنده قطر عدسی شیئی بر حسب میلی متر و میزان نور وارده و قدرت روشنایی دوربین است.
بزرگ نمایی دوربین در واقع عبارت است از نسبت طول کانونی لنز چشمی به لنز شیئی و نمایان گر دفعات بزرگ کردن تصویر جسم (بزرگ نمایی) و یا نزدیک تر کردن فاصله جسم تا دوربین می باشد. باید متذکر شد که هرقدر بزرگ نمایی دوربین بیشتر باشد از مقدار روشنایی و میدان دید دوربین کاسته خواهد شد. دوربین های شکاری ضمن وضوح و درشت نمایی کافی نباید خیلی بزرگ و سنگین بوده و باید برای حمل طولانی مدت در بیابان و کوهستان سبک طراحی شده باشند. دوربین های سبک و خیلی کوچک نیز به علت میدان دید محدود و روشنایی کم، کاربرد چندانی در شکار نداشته و بیشتر به کار تماشای مسابقات میدانی و تاتر می آیند. از دوربین های متداول در شکار که دارای تمام خصوصیات فوق الذکر باشند می توان از دوربین های با مختصات فنی زیر نام برد، همانطور که گفته شد عدد کوچکتر نشان دهنده بزرگ نمایی و عدد بزرگ تر نشان دهنده قطر عدسی شیئ، میدان دید و روشنایی دوربین می باشد.
دوربین های متداول و کاربردی عبارتند از
6x30 – 7x35 – 7x42 – 8x30 – 8x50 – 10x40 – 12x50 – 7x50 – 10x25 – 8x25
لازم به ذکر است که اندازه های بزرگتر و کوچکتر از رنج سایز های بالا عملا در شکار کاربرد چندانی ندارند.